Angst is vaak een teken dat het brein vastzit in een te snelle stand. Dit ervaar je als overdenken, piekeren, en/of dwang. Een kwantitatief elektro-encefalogram (QEEG) is een techniek waarmee de elektrische activiteit in de hersenen wordt gemeten en in kaart gebracht. Het QEEG kan subtiele patronen van hersenactiviteit onthullen die kunnen correleren met verschillende aandoeningen, waaronder angststoornissen.

Hier zijn enkele mogelijke patronen die geassocieerd kunnen worden met een angststoornis op een QEEG:

1. Overmatige activiteit in de frontale kwabben: Een QEEG van iemand met een angststoornis kan laten zien dat er verhoogde activiteit is in de frontale kwabben van de hersenen. Dit gebied is betrokken bij het reguleren van emoties en angstreacties. Overmatige activiteit hier kan duiden op een verhoogde waakzaamheid en zorgen.
2. Verminderde activiteit in de prefrontale cortex: De prefrontale cortex is verantwoordelijk voor cognitieve controle en het reguleren van emotionele reacties. Bij mensen met angststoornissen kan er een verminderde activiteit in dit gebied zijn, wat kan leiden tot moeite met het beheersen van angstige gedachten en gevoelens.
3. Onregelmatige patronen van hersengolven: Een QEEG kan onregelmatige patronen van hersengolven laten zien, zoals verhoogde bètagolven (geassocieerd met waakzaamheid en stress) en verminderde alfagolven (geassocieerd met ontspanning). Deze onregelmatigheden kunnen wijzen op een verhoogde staat van alertheid en zorgen.
4. Veranderingen in de amygdala-activiteit: De amygdala is betrokken bij de verwerking van angst en angstige reacties. Bij mensen met angststoornissen kan het QEEG veranderingen in de activiteit van de amygdala laten zien, wat kan wijzen op overmatige angstreacties.