Een hersenschudding kan langdurige veranderingen in de werking van de hersenen veroorzaken. Dit kan optreden als gevolg van een ongeluk of een plotselinge beweging van het hoofd, wat leidt tot een botsing tussen de hersenen en de schedel. Blijvende symptomen kunnen ontstaan doordat de hersenen compenseren in plaats van volledig herstellen na een hersenschudding. Deze compensatie in de hersenen kan bijdragen aan toekomstige problemen zoals angst, depressie, slapeloosheid en hoofdpijn.

Om vast te stellen of er sprake is van hersenschade, met of zonder compensatie, kan een QEEG-brainmap worden gemaakt. Wetenschappelijk onderzoek geeft aan dat trage hersengolven toenemen na hersenschade. Deze langzame hersengolven, delta en theta, ontstaan om de verwondingsplek te herstellen. Dit zijn de golven waar baby’s, peuters en jongeren veel tijd in doorbrengen tijdens hersenontwikkeling, omdat dit de frequenties zijn voor celgroei. Deze langzame golven stimuleren neuroplasticiteit en neurogenese. Het is dus logisch dat de hersenen deze golven produceren bij het regenereren van beschadigd weefsel. Bij veel hoofdletselgevallen raken patronen van delta en theta vast, verankerd in het brein, wat herstel uit die toestand (zoals een hersenschudding, beroerte of traumatisch hersenletsel) belemmert. Dit wordt in Nederland Post Commotioneel Syndroom genoemd .

Na een hersenschudding kan in sommige gevallen een immuunreactie in het zenuwstelsel worden geactiveerd, bekend als neuro-inflammatie, wat resulteert in langdurige klachten. Of deze reactie aanwezig is, kan eveneens worden onderzocht door de QEEG-meting en de klachten te analyseren.

Referenties
Kaltiainen et al. (2018). Theta band oscillations as an indicator of Mild Traumatic Brain Injury. Brain Topography.Lewine et al. (2019). Quantitative EEG Biomarkers for Mild Traumatic Brain Injury. Journal of Clinical Neurophysiology.